…Jestem malutki ludzik z plasteliny. Dlatego na imię mi Plastuś. Mam śliczne mieszkanie: oddzielny drewniany pokoik. Obok mnie w pokoiku mieszka tłuściutka, biała guma. Ta guma nazywa się „myszka”. A zaraz koło gumki mieszkają cztery błyszczące ostre stalówki. A z drugiej strony w długim korytarzu mieszka pióro, ołówek i scyzoryk. Z początku nie wiedziałem, jak się nasz dom nazywa. Teraz już wiem: piórnik….
Tak zaczyna się książka dla dzieci „Plastusiowy Pamiętnik” Marii Kownackiej. Pierwszy raz dzieci mogły przeczytać o przygodach Plastusia 2 września 1931 roku, kiedy to w gazecie „Płomyczku”ukazał się pierwszy odcinek opowieści o nim. Pięć lat później opowiadania te zostały zebrane i wydane w postaci książki. Od tej pory na rynku pojawiło się wiele wydań Plastusiowego pamiętnika, a także książek opisujących dalsze przygody Plastusia. Powstał także film.
Również w naszej szkole dzieci czytają o Plastusiu. To nasza lektura w klasie drugiej. W tym roku drugoklasiści nie tylko poznawali przygody niezwykłych mieszkańców piórnika, ale także ulepili swoje wspaniałe Plastusie z plasteliny. Zachęcamy wszystkich do podziwiania ich prac w galerii.